O tym, że pokrzywy są zdrowe wie chyba każdy z nas. Zalet tej wspaniałej rośliny jest tak wiele, że aż trudno o wszystkich pamiętać. Ale bezsprzecznie o pokrzywie pamiętać warto, szczególnie wczesną wiosną, gdy można znaleźć jeszcze młode pędy.
Ja przygodę z pokrzywą rozpoczęłam w zeszłym roku, gdy ja i mój synek chorowaliśmy zeszłej zimy i ktoś polecił mi pokrzywę, jako doskonały środek odflegmiający. I tak w zeszłym roku ze świeżej pokrzywy robiłam synkowi herbatki a sama dodawałam ją na surowo do sałatek i do zupy.
Tej wiosny, gdy za oknem pełno młodej pokrzywy, niczym gwiazdka z nieba spadła mi książka bardzo cenionego przeze mnie ekologa i botanika Łukasza Łuczaja o tytule "Dzika kuchnia". Autor tej książki już wielokrotnie zachwycił mnie artykułami na temat sposobu przyrządzania dzikich roślin. Jest to jeden z niewielu badaczy dzikiej roślinności nie tylko w naszym kraju, człowiek o świetnych pomysłach i ogromnej wiedzy. Polecam więc szczerze jego książkę oraz bloga, na którym opisuje jadalne dzikie rośliny i ich właściwości.
We wspomnianej wyżej książce trafiłam na przepis na placki z pokrzywy. A ponieważ lubię takie dzikie eksperymenty ze wszystkim co zielone, popędziłam prędko na łąkę po pokrzywy i przystąpiłam do dzieła. Jakież było moje zaskoczenie, potwierdzone przez innych domowników...Placki wyszły obłędnie ! Koniecznie spróbujcie !
Składniki :
* 2-3 litry młodych pokrzyw
* 2 jajka
* 1 szklanka mąki
* 4 łyżki cukru (cukier można zastąpić jabłkami,śliwkami,rodzynkami)
* 1/2 łyżeczki soli
* tłuszcz do smażenia
Przygotowanie :
Umyte i osuszone świeże liście pokroić bardzo drobno (w rękawiczkach oczywiście !).Nie obawiajcie się, pokrzywa po drobnym pokrojeniu nie parzy nic a nic ;-) Dodać i zmieszać resztę składników, na koniec dodając wodę. Ciasto powinno być kleiste, w razie potrzeby można dodać trochę więcej lub mniej wody.
Rozgrzać tłuszcz na patelni i smażyć placuszki z jednej łyżki ciasta, jak placki ziemniaczane. Placuszki powinny być lekko zarumienione.
Smacznego !
