Eko łańcuch na choinkę

Wspominałam już przy okazji projektu z morskich patyczków, że jestem zbieraczem :-) Uwielbiam wręcz chwile, w których mogę zrobić COŚ z niczego i nadać zwykłym przedmiotom, często niepotrzebnym, niezwykłego charakteru. Bywa tak, że nie pozwalam znajomym wyrzucić jakiejś fikuśnej butelki bo widzę w niej drugie życie ;-) Ostatnio nawet mamę zaraziłam moimi wizjami, bo będąc w sklepie ogrodniczym wypatrzyła krążki i rolki z bardzo twardej i grubej tektury, które miały trafić do kosza i poprosiła sprzedawcę czy może je sobie wziąć dla kreatywnej córki ;-) 

W ciągu ostatnich kilku tygodni cała moja rodzina zbierała dla mnie tekturowe rolki po papierze toaletowym…bo w planach mieliśmy z moim ukochanym Małoletnim wykonanie łańcucha choinkowego dla dziadków, którym obiecaliśmy w tym roku metamorfozę choinki :-) Nie jest to może najbardziej urodziwa ozdoba ale jest ekologiczna (przy okazji jej robienia udało mi się przemycić w rozmowie trochę ekologicznych mądrości;-), jest prosta dla młodych rączek i pozwala nam rodzicom na spędzenie kilku wspaniałych kreatywnych chwil z naszymi pociechami :-) Wiem, że trudno w okresie grudniowej krzątaniny znaleźć czas, ale zapewniam Was, że warto. Warto się wyciszyć i popracować chwilę zespołowo.

My co roku przed Świętami siadamy w mojej pracowni i tworzymy wspólnie jakieś ozdoby świąteczne. Jest to miła tradycja, która pozostanie mam nadzieję w pamięci Filipa jako miłe wspomnienie z dzieciństwa.

Potrzebujecie tylko :

- kilka rolek po papierze

- farby w kolorach, które lubicie

- pędzle

- zszywacz

- nożyczki 

- ewentualne ozdoby typu piórka na druciku

Ozdoba jest intuicyjna do wykonania, zaczynacie od pomalowania rolek, które po wyschnięciu przecinacie na krążki o szerokości około 1,5 cm.

Rozcinacie co drugi krążek i łączycie je ze sobą zszywaczem. Na koniec możecie do łańcucha dołączyć piórka albo inne drobiazgi, żeby efekt był jeszcze fajniejszy.

Czyż nie fajnie jest zrobić coś z niczego ? I do tego coś przyjaznego środowisku ;-)

Powodzenia !  

Świeża woda brzozowa - wiosenny cud natury !

Muszę się do czegoś przyznać...powoli staję się eko maniaczką :-) Fascynuje mnie prawie wszystko, co naturalne, zielone, własnej roboty. Zaczynam coraz bardziej świadomie żyć...a co za tym idzie JEŚĆ i karmić moje dziecię. Wyszukuję przeróżne zdrowe, ekologiczne wynalazki by choć odrobinę uchronić się od wszędobylskiej chemii, by żyć zdrowiej i robić coś dobrego dla swojego organizmu.

Nie wiem od kiedy zaczęła się moja miłość do uprawiania własnych ziół i warzyw...czy przyszło to wraz z zachwytem nad wyprowadzką na wieś ? Czy może jednak pojawienie się na świat dziecka, które mogę ukształtować i wychować w duchu zdrowego odżywiania spowodowało, że zachciało mi się chcieć :-) Chcieć sadzić, pielić i uprawiać ogród by móc zobaczyć radość na twarzy synka wcinającego pomidorki z własnego ogródka. Nieocenioną rolę w tym temacie mają zapewne moi rodzice, którzy latem zmieniają się w turbo ogrodników. Mama szalejąca najpierw w ogrodzie a potem w kuchni przy przetworach zapewne zaraziła mnie tym eko szaleństwem :-) 

Dziś jestem absolutnie pewna tego, że dziecko MOŻNA nauczyć zdrowego trybu życia, można nauczyć pić wodę...jeść tonę warzyw i popijać wodą brzozową czy też sokiem z jarmużu. Można...tylko trzeba chcieć i być konsekwentnym.

Ale do rzeczy :-)

Dzięki temu, że posiadam eko rodziców, odkryłam w tym roku właśnie sok z brzozy. Świeży..taki prosto z drzewa. Pozyskiwany jest osobiście przez mojego Padre.

Poczytałam tu i ówdzie o cudownych właściwościach tego soku...i piję, piję i piję :-) 

Polecam wszystkim pozyskiwanie soku wczesną wiosną, jeśli tylko macie skąd. Sok można pozyskiwać z przynajmniej 10-cio letnich drzew wiosną, do momentu wypuszczenia przez brzozy liści. Żadna to filozofia - potrzebna tylko wiertarka, wężyk i butla na sok.

Poczytajcie dalej o tym eliksirze zdrowia :-)